Пра будынак пасольства

Віла Бістэгі

1140 Вена, Хюттельбергштрасэ, 6

Віла Бістэгі названая імянем Рудольфа Бістэгі, заснавальніка і першага ўладальніка будынка асабняка.

У 1871 годзе сям'я Бістэгі пераехала ў Хюттельдорф (у той час пасёлак, не ўваходзіў у адміністрацыйны склад Вены) і набыла пустуючы двухпавярховы дом, размешчаны па цяперашнім адрасе Хюттельбергштрасэ 6 (да 1894 года вуліца называлася Дорнбахер). Бацька будучага заснавальніка вілы Рудольфа Бістэгі быў родам з Неапалю і паходзіў з сям'і конезаводчыкаў.

Пра заснавальніка вілы вядома, што ў 1873 годзе ва ўзросце 29 гадоў Рудольф Бістэгі (1844-1933) быў прызначаны генеральным дырэктарам «Аўстрыйскага біржавога і вэксальнага банка» з гадавым прыбыткам у памеры 6000 аўстра-венгерскіх гульдэнаў (120 тыс. Еўра), не лічачы працэнтаў ад камерцыйных аперацый. Таксама ёсць звесткі пра тое, што банкір з'яўляўся членам Аўстрыйская Біржавая палаты і меў тытул Генеральнага консула Чылі.

Уласных дзяцей ў Рудольфа Бістэгі не было. У 1917 годзе Рудольф Бістэгі аформіў апякунства над Юліюсам Шемесам (1889-1962), сваяком з Венгрыі, які ўзяў пасля прозвішча Бістэгі, і таксама займаўся банкаўскай дзейнасцю. У Юліуса Шемеса-Бістэгі было двое сыноў -  Рудольф (1925-1985) і Петэр (1928-1976).

Фамільная пахавальня Бистеги знаходзіцца на могілках Хюттельдорфа.

У 1897 году Рудольф Бистеги набыў дадатковы ўчастак зямлі плошчай 2291,21 кв.м., а затым невялікі ўчастак плошчай 59,18 кв.м. Такім чынам, агульная плошча уладанняў заснавальніка вілы склала 3020,39 м. Кв., А кошт зямлі — 20.000 аўстра-венгерскіх гульдэнаў (400 тыс.еўра). У 1909 годзе Р.Бистеги купляе дадатковы ўчастак плошчай у 1644,10 кв.м., які мяжуе ў цяперашні час з участкам Пасольства. На гэтым участку ў 1930-ыя гады пабудаваны жылы дом (адрас: Зацберггассе, 15).

У 1909 годзе на месцы невялікага дома, які знаходзіўся па адрасе Хюттельбергштрасэ 6, архітэктарам Карлам Петэрам Бріцы (1862-1937), блізкім сябрам банкіра Бістэгі, была пабудавана віла ў стылі неабарока. Маюцца звесткі, што акрамя вілы на тэрыторыі маёнтка знаходзіліся таксама аранжарэя, садовы павільён (будынак захаваўся, зараз у ім знаходзіцца консульскі аддзел Пасольства), а таксама пляцоўка для гульні ў кеглі (кегельбан). Вакол вілы быў пасаджаны парк.

Пасля смерці першага ўладальніка ў 1933 годзе ўспадкаваў вілу яго прыёмны сын Юліус Шемес-Бістэгі адышоў ад спраў і цалкам прысвяціў сябе прыватнаму жыццю. Ўчастак зямлі, які прылягае да вілы, быў распрададзены па частках, а на выручаныя ад продажу грошы новы ўласнік з жонкай адправіліся ў падарожжа па краінах Афрыкі і Паўднёва-Усходняй Азіі. Калекцыю сабраных падчас замежных паездак трафеяў і фатаграфій сям'я па вяртанні перадала Венскаму Музею прыродазнаўства (Naturhistorisches Museum). У 1933 годзе па меркаваннях «палітычнай засцярогі» Шемесы-Бістэгі прымаюць падданства Парагвая, аднак сям'я не з'язджае з Вены і з 1945 года аднаўляе аўстрыйскае грамадзянства.

У 1945 годзе пасля ўваходу ў Аўстрыю Савецкай арміі, асабняк занялі савецкія вайскоўцы, а яго ўладальнікі былі выселены. Неўзабаве вілу перадалі французскім акупацыйным войскам, якія пакінулі яе толькі ў 1954-1955 гадах. З тых часоў асабняк пуставаў (зрэдку здаваўся ўнаём розным арандатарам).

Ёсць звесткі пра тое, што ў 1987-1988 гадах праведзены капітальны рамонт дома, пасля чаго віла была выстаўлена на продаж за 22 млн. Аўстрыйскіх шылінгаў (прыкладна 1,6 млн. Еўра). У 1996 годзе будынак быў набыты Урадам Рэспублікі Беларусь.

Пасля рэстаўрацыі і капітальнага рамонту ў будынку вілы размясціліся Пасольства Рэспублікі Беларусь у Аўстрыйскай Рэспубліцы / Пастаяннае прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь пры міжнародных арганізацыях у Вене / Пастаянная дэлегацыя Рэспублікі Беларусь пры АБСЕ.

Агульная плошча будынка Пасольства на сённяшні дзень складае
954,7 м.кв., будынка консульскай службы — 90,2 кв.м. Плошча зямельнага ўчастка — 0,237 га.